Wydobycie ropy naftowej w Krygu

Ważnym ośrodkiem wydobycia zagłębia gorlickiego był także Kryg. Złoże Kryg-Kobylanka-Dominikowice zostało odkryte w 1860 r. lecz początkowo nie przynosiło zbyt dużych rezultatów, gdyż płytsze warstwy 20-60 m nie okazały się zbyt obfite. W 1880 r. było w Krygu 39 szybów z produkcją roczną ok. 90 ton. Prawdziwy początek rozwoju, następuje po przybyciu na te tereny Williama MacGarveya i wiąże się z zaprowadzeniem przez niego kanadyjskiego systemu wiercenia udarowego, który pozwolił na wydobycie ropy ze znacznie większych głębokości.  Jednak w związku z rozwojem kopalnictwa naftowego w Krygu wystąpił problem transportu do rafinerii. Początkowo był to transport konny. Uciążliwość transportu kołowego przy nie najlepszych drogach, często zasypanych śniegiem spowodowała konieczność unowocześnienia. W 1896 r. firma MacGarvey wybudowała i uruchomiła rurociąg z Krygu do rafinerii w Gliniku Mariampolskim o długości 7 km. Dodać też należy że w latach 1885-1887 działała w Krygu Szkoła wiertnicza, która kształciła wiertaczy i kierowników dla kopalń Zagłębia Gorlickiego,a ukończył ją m.in. przyszły ”szejk galicyjski” Władysław Długosz. Absolwenci tej szkoły pracowali na kopalniach na całym Podkarpaciu ,a po wojnie również na terenie Czechosłowacji i Libii.

Kwit wypłaty z kopalnia Elżbieta w Krygu z roku 1938.

                  W niedługim czasie postała też kopalnia „Helena” z kilkoma szybami. Od tej pory wydobycie na terenie miejscowości systematycznie wzrasta: w 1905 r. wynosi 244 tony, w 1911 r. -860 ton, w 1913 r. 980 ton.  W latach 1920-1926 na  kopalniach w Krygu odwiercono 1753 m, głębokość odwiertów wynosiła średnio od 300 do 650 m.  w latach 1927-1932 odkryte zostały nowe zasoby w Krygu, co jeszcze bardziej przyspieszyło dynamizm rozwoju kopalnictwa. W tym to czasie powstają liczne obiekty, wśród których wymienić należy takie kopalnie jak: „Elżbieta” (1930) ciągnąca się wąskim pasem w stronę Lipinek czy „Władysław” (1932) ok. 20 szybów za cmentarzem. W roku 1934 odkryto bogate złoża na 8-morgowym gruncie Ignacego Króla, ten wraz ze Stanisławem Lewińskim dowiercił się w głębokości 274 m wybuchowej ropy i w ten sposób powstała kopalnia „Królówka” z 23 odwiertami, usytuowanymi w obrębie kościoła w Krygu. Ignacy Król po dorobieniu się fortuny na nafcie, wykupił teren roponośny od sąsiada, założył następnie kopalnie „Ignacy” już jako jedyny jej właściciel.  Ponieważ w latach 30-tych liczba kopalń, a zarazem odwiertów gwałtownie wzrosła, wystąpił ponowny problem z transportem do rafinerii. Ponieważ wybudowany w 1896 r. rurociąg był już mocna sfatygowany, przystąpiono w 1934 r. do budowy nowego rurociągu wraz z  budową Centralnej Tłoczni Ropy „Petrolea”.

Szyby naftowe kopalni Elżbieta w Krygu

             Wydobycie trwało także pomimo okupacji hitlerowskiej, a tuż po jej zakończeniu działały na terenie miejscowości 32 kopalnie, przy liczbie odwiertów 311, dzienna produkcja wynosiła w tym czasie 110 ton ropy oraz ponad 50 tyś m sześciennych gazu ziemnego. Po przeprowadzeniu zmian organizacyjnych w  kopalnictwie naftowym z 1956 r. połączono w Krygu wszystkie kopalnie organizując w ten sposób 2 duże obiekty „Petrol” i „Królówka”. Na tej drugiej w 1986 r. było 155 odwiertów, przy czym 90 z nich produkowało do 50 kg/24 h, 34 do 100 kg/24 h, 19 do 200 kg/24 h oraz 11 produkujących do 500 kg/24 h. w tym czasie zatrudnionych było 86 pracowników fizycznych oraz 2 umysłowych. W 1997 r. na kopalni "Królówka” było 92 odwierty w eksploatacji, produkcja 1080 ton ropy. Ogółem odwiercono tu ponad 250 szybów, wydobyto ok.385 tyś ton ropy oraz znaczne ilości gazu ziemnego.