Artykuł prasowy z roku 1938 o spółdzielczości we wsi Łużna.

Zachowano pisownię oryginalną. Źródło u autorów.

Wieś, której roczny dochód za nabiał sięga 160.000 złotych.

Stroje ludowe w  Łużnej

        (AW) Na południowym krańcu naszego kraju wśród malowniczych pagórków Podgórza Beskidu Niskiego w powiecie gorlickim powstaje i rozwija się „nowy Lisków”- przodująca wieś polska Łużna- która przez wieloletnią uporną pracę przy współudziale miejscowego proboszcza ks. kan. Wł. Kędry osiągnęła wysoki stopień zamożności i kultury, a zarazem udowodniła, że dobrobyt wsi polskiej zależy przedewszystkiem od pracy i inicjatywy samych włościan.

         Wieś Łużna zasługuje na miano nowego Liskowa, bo przez wspólny wysiłek organizacyjny i spółdzielczość znalazła się na właściwej drodze do dobrobytu. Roczny dochód tej wsi za sam tylko nabiał wyraża się kwotą okrągło 158.000 złotych. Mało wsi w Polsce może poszczycić się podobnym dorobkiem.

        Łużna jest siedzibą gminy zbiorowej, do której należy 7 gromad. W miejscu jest kościół, szkoła powszechna, poczta, dom ubogich. Obszar wioski wynosi 2.037 ha, a mieszkańców liczy ona 2730.

         Podstawową organizacją rolniczą tej wsi jest Kółko Rolnicze, które w roku przyszłym będzie obchodzić jubileusz 50-lecia istnienia.

        Poza tem wieś posiada Kasę Stefczyka, teatr i chór ludowy, ochotniczą straż pożarną, świetlicę, zbiorownie jaj i spółdzielnie mleczarską.

         Nadmienić należy, że ludność Łużnej, jako pierwsza w powiecie gorlickim przystąpiła do odrodzenia starych miejscowych strojów ludowych z wynikiem dodatnim.